Tweet
25 jaar oud ? Neen. 25 jaar geleden 25 jaar oud ? Neen, ook niet (hoewel het niet veel meer scheelt).
Neen dus, wel op 14/02/2012 25 jaar getrouwd en dus tijd om onszelf na 25 jaar moed en zelfopoffering (grapje hé) eens extra te verwennen. Dit met een reis die een combinatie was van best of both worlds. Een nieuw continent ontdekken, namelijk het mysterieuze Azië en dit combineren met onze hobby die we alle twee beoefenen, nl motorrijden.
Het idee is reeds ontstaan in 2010. Toen lazen wij in Motoren & Toerisme een klein artikel over een Vlaming die in Thailand gestart was met het organiseren van eigen motorreizen onder zijn begeleiding in het Noorden van Thailand. Dit was iets om te onthouden voor later en laat februari 2012 dus dit later zijn.
De voorbereidingen zijn gestart eind van de zomer 2011. Toen namen we voor de eerste keer contact via mail met Dick Campens van www.Thaimototours.com om te informeren naar de mogelijkheden om bij hem een weekje motorrijden te boeken in februari 2012. Daarna zouden we dit aanvullen met nog een aantal dagen “toeristen” in het zuiden.
Toen bleek al spoedig dat de contacten heel vlot en spontaan verliepen en werd vastgelegd dat we op 06/02/12 de rondrit door het noorden van Thailand zouden aanvatten onder zijn begeleiding.
Op voorwaarde dat we een geschikte vlucht vonden die ons kort voordien kon afzetten in Thailand. De vlucht Brussel –Bangkok konden we aan een fatsoenlijke prijs boeken via Jetairways. Deze laatste is een Indische maatschappij die naar Bangkok vliegt met een korte tussenstop in Mumbai.
In aansluiting op onze vlucht naar Bangkok hebben we dan bij Airasia een binnenlandse vlucht geboekt van Bangkok naar Chiang Mai in het noorden van waaruit ons avontuur kon van start gaan. Na wat troubles met de tickets van Airasia, die waren namelijk aangemaakt zonder onze namen op, konden we na wat heen en weer gemail van paspoorten eind november zeggen dat alles klaar was om op 04/02/12 te vertrekken.
Onze Vlaamse weergoden beslisten op 03/02/12 om alles lekker vol te gooien met sneeuw zodat alles muurvast zat in het verkeer, wat ons deed beslissen om de zaterdagmorgen maar nog een uurtje vroeger te vertrekken dan oorspronkelijk gepland. Wij mooi op tijd doch blijkbaar was die piloot niet zo slim want we zijn met 2 uur vertraging vertrokken uit Zaventem richting Mumbai.
Gene paniek, onze overstaptijd was 2u50 in Mumbai dus zouden we zeker op tijd zijn. Ware het niet dat de manier van aanpakken en de controles, en controles, en controles en veiligheidscontroles in Mumbai de boel nog eens zodanig bijkomend vertraagden dat we veel geluk hadden dat we met 50 mensen moesten overstappen op dezelfde vlucht.
Zodoende werd deze tegengehouden om ook met nog een uur vertraging te vertrekken richting Bangkok. Op onze reis hebben we in totaal 6 vliegtuigen genomen en enkel in Mumbai deden ze zo moeilijk in de veiligheidscontroles, ondermeer over de oplaadbare batterijen die ik bijhad voor fototoestel en flits. Tjah, gevaarlijke dingen hé die AA batterijen.
De nieuwe moderne luchthaven in Bangkok is een pareltje van architectuur. Prachtig gewoon, ten minste als je van moderne gebouwen houdt.
De zondagnamiddag zijn we dan rond 14u30 lokale tijd (= 6 uur later dan onze Belgische tijd) aangekomen in Chiang Mai waar we, na het oppikken van onze bagage, opgewacht werden door Dick en zijn vrouwtje Oil.
En om te starten gingen we direct de motoren ophalen om ze mee te nemen naar ons logement voor die nacht, zijnde Casa Dick en Oil. We logeerden namelijk bij onze gastvrije gastheren thuis.
Leuk, direct motorbottekes en helm uitgehaald uit de valies en op de linkse kant van de weg door een Aziatische stad op weg.
Was da nu van die zon dat ik zo warm had of lag dat aan iets anders? ’t Was in ieder geval een “beetje” wennen.
Gelukkig zijn de verkeersregels in Thailand niet moeilijk. Ge rijdt links en de grootsten heeft voorrang. Het leven moet toch niet altijd ingewikkeld zijn?
Na ons te hebben verfrist was het tijd voor een eerste verkenning van het lokale marktje en zijn we naar een leuk restaurant gegaan voor een eerste kennismaking met de Thaise lokale keuken en gewoonten. Die keuken beviel onmiddellijk heel goed als je een beetje voorzichtig bent met de verschillende gradaties van pikant, want daarin durven ze wel eens te overdrijven, toch naar ons normen.
Een leuke bijkomstigheid die we ook onmiddellijk leerden. Je bestelt geen whisky cola maar een cola en koopt van de eerste keer een flesje whisky er bij. Dan kan je dit de volgende keer terug meenemen (als er tegen dan nog iets in is natuurlijk) als je nog eens terug komt.
Na een lange dag op tijd naar bed want morgen begint het avontuur. Met de motoren op de linkse kant van de weg de bergen in.
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt stonden de motoren klaar om te vertrekken. Daar wij slechts met twee waren plus onze begeleider, reden we met lichte bagage. We hadden dus elk het noodzakelijke bij om een weekje weg te kunnen, de rest van de bagage bleef achter op onze overnachtingsplaats. Indien de groep groter is (nl meer dan 4 deelnemers) wordt de bagage meegevoerd in een wagen die naar de volgende overnachtingplaats rijdt.
Daar wij echter maar met 2 waren werd het een soort privé tripje onder begeleiding wat natuurlijk maakt dat er wel hechte banden gesmeed worden tijdens die week.
Maar we zijn pas aan de start van het avontuur en laten onze kawatjes ER6-N ontwaken, een groene en een oranje. Onze gids zweert ook bij kawa, nl de Versys.
We rijden eerst een uurtje op tamelijk brede en rechte wegen wat ideaal is om het links rijden gewoon te worden. En dat went inderdaad snel. Sneller dan verwacht. Gelukkig staat ons stuur, gas en koppeling, rem en versnellingen op zijn gewone plaats zodat we ons hier niet moeten aanpassen. In een wagen is dat iets anders zoals ik een week later mocht ondervinden. Bij het aanzetten van de richtingsaanwijzers begonnen de ruitenwissers te vegen en vice versa, maar we wijken af.
Na het eerste uurtje begonnen zich stilaan de eerste mooie bochten en hellingen aan te bieden, en…… het eerste probleem. Er sloop langzamerhand een bizar gevoel in mijn stuur. En soms een bizar geluid…. En het werd erger en het gevoel werd slechter. Dus stoppen maar en aan de kant. Bleek dat er een lager van mijn voorwiel de geest aan het geven was wat het onverantwoord maakte om verder te rijden.
Aan de kant dus voor de eerst drankpauze, verhuurbedrijf opgebeld en die zouden onmiddellijk met een andere komen.
Ondertussen hebben we van de nood een deugd gemaakt en zijn we in afwachting van de nieuwe motorfiets met de 2 resterende motoren naar een waterval gereden in de buurt zodat we onze tijd toch aan iets nuttig konden besteden. En zo hadden we weeral iets moois gezien.
Na de motorwissel vol goede moed weer verder. De wegen gingen stilletjes aan over in kronkels waarbij de ene bocht de andere opvolgde, door prachtige natuur met haarspeldbochten. Adembenemend.
We reden over de Doi Inthanon (hoogste berg in Thailand 2565m) richting Mae Hong Son wat ons in totaal een 300 km verder moest brengen voor onze eerste dag.
Soms moeten we over smalle kleine en steile boswegen die redelijk technisch waren, zeker niet evident met een motorfiets die je nog niet helemaal gewoon bent. Ons Nancy moest alle zeilen bijzetten om zich er door te slaan, wat ze dan ook met veel bravoure heeft gedaan, chapeau en respect.
Soms ging het over brede slingerende wegen waar het gas goed open kan en konden we voor het eerst genieten van iets dat we nog regelmatig zouden tegen komen deze week.
De echte vrijheid om met een motor te rijden in een prachtige omgeving in goed gezelschap. Alleen begrensd door je eigen kunnen en niet door flitspalen of multanova’s. Je eigen limieten zijn je grenzen, en die schuiven in de loop van de week wel een beetje bij beetje op ;-) .
Op het laatst goed het gas er op om voor het donker op onze bivakplaats te zijn want donker is donker in Thailand en dan is het niet aangeraden om nog veel met de motor te rijden, toch niet buiten de stad. De loslopende verwilderde honden zijn al talrijk genoeg tijdens de dag en dan zie je ze nog zodat je kan anticiperen, tijdens de donkere uren ligt dat wat moeilijker.
We installeren ons in onze slaapplaats, eenvoudig maar proper en met alle nodige voorzieningen. Meer hebben we niet nodig.
Na een verfrissende douche lieten we ons een eerste (maar zeker niet de laatste) echte traditionele Thaise massage welgevallen. Een beetje ai hier en oei daar maar het deed zo’n deugd na een dagje motorrijden.
Ik wou dat ik dat hier ook iedere week kon krijgen, en zeker aan de tarief van ginder.
Daarna een klein tochtje met de moto naar het restaurant waar we ons de plaatselijke specialiteit laten smaken, Moo Kata.
Dit is een soort kleine barbecue die op tafel gezet wordt waar je zelf je vlees op bakt en die heerlijk smaakt. Dit aangevuld met nog een paar gerechtjes en natjes. Het combineren van verschillende kleine gerechten is net dat wat het eten in Thailand afwisselend en o zo lekker maakt.
Wel hebben ze een bizarre gewoonte om bier te drinken, namelijk met ijsblokjes er in. Raar maar het went ook (zoals zo veel) en is wel fris natuurlijk.
......wordt vervolgd.......
Neen dus, wel op 14/02/2012 25 jaar getrouwd en dus tijd om onszelf na 25 jaar moed en zelfopoffering (grapje hé) eens extra te verwennen. Dit met een reis die een combinatie was van best of both worlds. Een nieuw continent ontdekken, namelijk het mysterieuze Azië en dit combineren met onze hobby die we alle twee beoefenen, nl motorrijden.
Het idee is reeds ontstaan in 2010. Toen lazen wij in Motoren & Toerisme een klein artikel over een Vlaming die in Thailand gestart was met het organiseren van eigen motorreizen onder zijn begeleiding in het Noorden van Thailand. Dit was iets om te onthouden voor later en laat februari 2012 dus dit later zijn.
De voorbereidingen zijn gestart eind van de zomer 2011. Toen namen we voor de eerste keer contact via mail met Dick Campens van www.Thaimototours.com om te informeren naar de mogelijkheden om bij hem een weekje motorrijden te boeken in februari 2012. Daarna zouden we dit aanvullen met nog een aantal dagen “toeristen” in het zuiden.
Toen bleek al spoedig dat de contacten heel vlot en spontaan verliepen en werd vastgelegd dat we op 06/02/12 de rondrit door het noorden van Thailand zouden aanvatten onder zijn begeleiding.
Op voorwaarde dat we een geschikte vlucht vonden die ons kort voordien kon afzetten in Thailand. De vlucht Brussel –Bangkok konden we aan een fatsoenlijke prijs boeken via Jetairways. Deze laatste is een Indische maatschappij die naar Bangkok vliegt met een korte tussenstop in Mumbai.
In aansluiting op onze vlucht naar Bangkok hebben we dan bij Airasia een binnenlandse vlucht geboekt van Bangkok naar Chiang Mai in het noorden van waaruit ons avontuur kon van start gaan. Na wat troubles met de tickets van Airasia, die waren namelijk aangemaakt zonder onze namen op, konden we na wat heen en weer gemail van paspoorten eind november zeggen dat alles klaar was om op 04/02/12 te vertrekken.
Onze Vlaamse weergoden beslisten op 03/02/12 om alles lekker vol te gooien met sneeuw zodat alles muurvast zat in het verkeer, wat ons deed beslissen om de zaterdagmorgen maar nog een uurtje vroeger te vertrekken dan oorspronkelijk gepland. Wij mooi op tijd doch blijkbaar was die piloot niet zo slim want we zijn met 2 uur vertraging vertrokken uit Zaventem richting Mumbai.
Gene paniek, onze overstaptijd was 2u50 in Mumbai dus zouden we zeker op tijd zijn. Ware het niet dat de manier van aanpakken en de controles, en controles, en controles en veiligheidscontroles in Mumbai de boel nog eens zodanig bijkomend vertraagden dat we veel geluk hadden dat we met 50 mensen moesten overstappen op dezelfde vlucht.
Zodoende werd deze tegengehouden om ook met nog een uur vertraging te vertrekken richting Bangkok. Op onze reis hebben we in totaal 6 vliegtuigen genomen en enkel in Mumbai deden ze zo moeilijk in de veiligheidscontroles, ondermeer over de oplaadbare batterijen die ik bijhad voor fototoestel en flits. Tjah, gevaarlijke dingen hé die AA batterijen.
De nieuwe moderne luchthaven in Bangkok is een pareltje van architectuur. Prachtig gewoon, ten minste als je van moderne gebouwen houdt.
De zondagnamiddag zijn we dan rond 14u30 lokale tijd (= 6 uur later dan onze Belgische tijd) aangekomen in Chiang Mai waar we, na het oppikken van onze bagage, opgewacht werden door Dick en zijn vrouwtje Oil.
En om te starten gingen we direct de motoren ophalen om ze mee te nemen naar ons logement voor die nacht, zijnde Casa Dick en Oil. We logeerden namelijk bij onze gastvrije gastheren thuis.
Leuk, direct motorbottekes en helm uitgehaald uit de valies en op de linkse kant van de weg door een Aziatische stad op weg.
Was da nu van die zon dat ik zo warm had of lag dat aan iets anders? ’t Was in ieder geval een “beetje” wennen.
Gelukkig zijn de verkeersregels in Thailand niet moeilijk. Ge rijdt links en de grootsten heeft voorrang. Het leven moet toch niet altijd ingewikkeld zijn?
Na ons te hebben verfrist was het tijd voor een eerste verkenning van het lokale marktje en zijn we naar een leuk restaurant gegaan voor een eerste kennismaking met de Thaise lokale keuken en gewoonten. Die keuken beviel onmiddellijk heel goed als je een beetje voorzichtig bent met de verschillende gradaties van pikant, want daarin durven ze wel eens te overdrijven, toch naar ons normen.
Een leuke bijkomstigheid die we ook onmiddellijk leerden. Je bestelt geen whisky cola maar een cola en koopt van de eerste keer een flesje whisky er bij. Dan kan je dit de volgende keer terug meenemen (als er tegen dan nog iets in is natuurlijk) als je nog eens terug komt.
Na een lange dag op tijd naar bed want morgen begint het avontuur. Met de motoren op de linkse kant van de weg de bergen in.
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt stonden de motoren klaar om te vertrekken. Daar wij slechts met twee waren plus onze begeleider, reden we met lichte bagage. We hadden dus elk het noodzakelijke bij om een weekje weg te kunnen, de rest van de bagage bleef achter op onze overnachtingsplaats. Indien de groep groter is (nl meer dan 4 deelnemers) wordt de bagage meegevoerd in een wagen die naar de volgende overnachtingplaats rijdt.
Daar wij echter maar met 2 waren werd het een soort privé tripje onder begeleiding wat natuurlijk maakt dat er wel hechte banden gesmeed worden tijdens die week.
Maar we zijn pas aan de start van het avontuur en laten onze kawatjes ER6-N ontwaken, een groene en een oranje. Onze gids zweert ook bij kawa, nl de Versys.
We rijden eerst een uurtje op tamelijk brede en rechte wegen wat ideaal is om het links rijden gewoon te worden. En dat went inderdaad snel. Sneller dan verwacht. Gelukkig staat ons stuur, gas en koppeling, rem en versnellingen op zijn gewone plaats zodat we ons hier niet moeten aanpassen. In een wagen is dat iets anders zoals ik een week later mocht ondervinden. Bij het aanzetten van de richtingsaanwijzers begonnen de ruitenwissers te vegen en vice versa, maar we wijken af.
Na het eerste uurtje begonnen zich stilaan de eerste mooie bochten en hellingen aan te bieden, en…… het eerste probleem. Er sloop langzamerhand een bizar gevoel in mijn stuur. En soms een bizar geluid…. En het werd erger en het gevoel werd slechter. Dus stoppen maar en aan de kant. Bleek dat er een lager van mijn voorwiel de geest aan het geven was wat het onverantwoord maakte om verder te rijden.
Aan de kant dus voor de eerst drankpauze, verhuurbedrijf opgebeld en die zouden onmiddellijk met een andere komen.
Ondertussen hebben we van de nood een deugd gemaakt en zijn we in afwachting van de nieuwe motorfiets met de 2 resterende motoren naar een waterval gereden in de buurt zodat we onze tijd toch aan iets nuttig konden besteden. En zo hadden we weeral iets moois gezien.
Na de motorwissel vol goede moed weer verder. De wegen gingen stilletjes aan over in kronkels waarbij de ene bocht de andere opvolgde, door prachtige natuur met haarspeldbochten. Adembenemend.
We reden over de Doi Inthanon (hoogste berg in Thailand 2565m) richting Mae Hong Son wat ons in totaal een 300 km verder moest brengen voor onze eerste dag.
Soms moeten we over smalle kleine en steile boswegen die redelijk technisch waren, zeker niet evident met een motorfiets die je nog niet helemaal gewoon bent. Ons Nancy moest alle zeilen bijzetten om zich er door te slaan, wat ze dan ook met veel bravoure heeft gedaan, chapeau en respect.
Soms ging het over brede slingerende wegen waar het gas goed open kan en konden we voor het eerst genieten van iets dat we nog regelmatig zouden tegen komen deze week.
De echte vrijheid om met een motor te rijden in een prachtige omgeving in goed gezelschap. Alleen begrensd door je eigen kunnen en niet door flitspalen of multanova’s. Je eigen limieten zijn je grenzen, en die schuiven in de loop van de week wel een beetje bij beetje op ;-) .
Op het laatst goed het gas er op om voor het donker op onze bivakplaats te zijn want donker is donker in Thailand en dan is het niet aangeraden om nog veel met de motor te rijden, toch niet buiten de stad. De loslopende verwilderde honden zijn al talrijk genoeg tijdens de dag en dan zie je ze nog zodat je kan anticiperen, tijdens de donkere uren ligt dat wat moeilijker.
We installeren ons in onze slaapplaats, eenvoudig maar proper en met alle nodige voorzieningen. Meer hebben we niet nodig.
Na een verfrissende douche lieten we ons een eerste (maar zeker niet de laatste) echte traditionele Thaise massage welgevallen. Een beetje ai hier en oei daar maar het deed zo’n deugd na een dagje motorrijden.
Ik wou dat ik dat hier ook iedere week kon krijgen, en zeker aan de tarief van ginder.
Daarna een klein tochtje met de moto naar het restaurant waar we ons de plaatselijke specialiteit laten smaken, Moo Kata.
Dit is een soort kleine barbecue die op tafel gezet wordt waar je zelf je vlees op bakt en die heerlijk smaakt. Dit aangevuld met nog een paar gerechtjes en natjes. Het combineren van verschillende kleine gerechten is net dat wat het eten in Thailand afwisselend en o zo lekker maakt.
Wel hebben ze een bizarre gewoonte om bier te drinken, namelijk met ijsblokjes er in. Raar maar het went ook (zoals zo veel) en is wel fris natuurlijk.
......wordt vervolgd.......
)
) richting de Doi Mae Salong berg met zijn vele bochten. Daar belanden we volop tussen de Chinezen waar we ook zullen overnachten in een uiterst charmante accommodatie op de bergflank. Dit bezorgde ons ’s morgens een prachtige zonopgang over de theeplantages.
.
Comment