Tweet
De ideale achteropzitvrouw.
Vooropgesteld is dat een motorfiets van de snelle(re) soort eigenlijk maar door 'e'en persoon bewoond dient te worden.
Maar soms kan het best lekker zijn om af en toe een vrouw mee achterop te nemen.
Let dan bij een keuze van een dame op het volgende :
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw die niet bang is uitgevallen.
Bange vrouwen zijn in staat in 'e'en keer het leven uit je te persen.
Angstig aangelegde vrouwen zijn op hun bangst op momenten dat een kritieke situatie nadert,
en dat zijn in de regel geen momenten dat je afleiding kunt gebruiken.
Integendeel, dat zijn nu juist de motormomenten waar je het voor doet.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw met een niet te groot hoofd.
Een groot hoofd behoeft een grote helm,
en een grote helm vlak achter je eigen helm veroorzaakt een turbulentie waar je niet op zit te wachten.
Vooral niet als de vrouw achterop haar kop niet stil kan houden,
want dan gaat je eigen kokosnoot door de windstroom tegengesteld aan de zwier.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw met stevige nekspieren.
Iedere keer dat gebonk van helm tegen helm als je remt,
gaat na verloop van tijd behoorlijk vervelen en vernachelt de lak van je helm.
En die van haar, want een goede achteropzitvrouw heeft natuurlijk een eigen helm.
De ideale achteropzitvrouw is niet al te zwaar.
Ze verlegt anders het zwaartepunt onaangenaan ver naar achter
en dat verstoort de gevoelige gewichtsverdeling van de motorfiets.
In extreme gevallen veroorzaakt dit permanente wheelies,
en in minder extreme gevallen tijdelijk verlies van de stuurcapaciteit.
De ideale achteropzitvrouw is niet al te dik.
Een dik persoon achterop verstoort de a"erodynamisch ideale druppelvorm van de combinatie man/vrouw.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw met niet al te lange benen.
In geval van sportfietsen zitten de voetsteuntjes voor de duo-passagier zo hoog,
dat al te lange stelten van een lenige achteropzitvrouw onvermijdelijk de ellebogen van de bestuurder gaan hinderen,
en daarmee de stuuruitslag beinvloeden, en daarmee het evenwicht.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw gezegend met een riant zitvlak.
Niet alleen omdat je daar 's avonds zo lekker tegen aan kan kruipen,
maar ook omdat een gezonde hoeveelheid vlees voor haar aanmerkelijk kan bijdragen
aan het doorgaans gebrekkige comfort achterop een sportfiets.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw die niet zit te zaniken.
De duoplaats is door sportfietsfabriekanten slechts bedacht om het mannelijke kopers gemakkelijker te maken
de aanschaf van een bepaalde sportfiets te rechtvaardigen.
Geen vervoermiddel, een kameel misschien uitgezonderd, is minder comfortabel voor de passagier dan een sportfiets.
Een verblijf van een uur vereist al een ijzersterke conditie,
al was het maar omdat ze jou goed moet vasthouden.
De ideale achteropzitvrouw is heel mooi zonder verf of anders niet al te ijdel.
En vraagt bij voorkeur ook niet al te veel van de tegenpartij.
Een mannelijke bestuurder ziet er meestal (lees nooit) niet prettig uit als hij onder zijn plastic schaal vandaan komt.
Vrouwen hebben de neiging er aanmerkelijk beter uit te zien.
Het wil echter nogal eens voorkomen dat daar de nodige minuutjes verven en/of f"ohnen aan vooraf zijn gegaan.
Zet een dergelijk persoon een helm op en laat haar drie uur stuk trillen op een buddy.
Als ze dat tenminste al vol houd. Het resultaat laat zich raden;
een kapsel als een bloempot, lipstick als een roze snor onder haar neus,
rode striemen van de helm, een verbrandde nek
en gebroken vingernagels van de handschoenen op de koop toe.
Als jij er al tegen kan, is het wat haar betreft na 'e'en blik in de spiegel voorgoed voorbij.
Maar misschen beter ook, want aan een gestileerde etalagepop heb je toch niks;
je mag er niet eens aan zitten.
Er zijn ook achteropzitvrouwen die alles op de koop toe nemen,
als ze maar mee mogen rossen; de speedfreaks.
Maar die hebben weer als nadeel dat je ze zo weer kwijt bent.
Met name als er een kerel met een nog snellere motor langs komt.
Aldus is de ideale achteropzitvrouw een lichte, niet te lange toch weelderig correct geproportioneerde en beeldschone turnster,
met de bloeddruk van een overleden bejaarde,
het begrip van Moeder Theresa,
het incasseringsvermogen van Rambo (bij voorkeur uit Rambo II),
de vasthoudendheid van een bloedzuiger of teek
en de trouw van een hardnekkige pukkel.
Rest alleen nog de vraag of je dat überhaupt nog achter op de motorfiets wil hebben...
Een epistel uit het clubblaadje van de Haagse Toer Motor Vereniging.
(Wordt vervolgt ?!)
Vooropgesteld is dat een motorfiets van de snelle(re) soort eigenlijk maar door 'e'en persoon bewoond dient te worden.
Maar soms kan het best lekker zijn om af en toe een vrouw mee achterop te nemen.
Let dan bij een keuze van een dame op het volgende :
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw die niet bang is uitgevallen.
Bange vrouwen zijn in staat in 'e'en keer het leven uit je te persen.
Angstig aangelegde vrouwen zijn op hun bangst op momenten dat een kritieke situatie nadert,
en dat zijn in de regel geen momenten dat je afleiding kunt gebruiken.
Integendeel, dat zijn nu juist de motormomenten waar je het voor doet.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw met een niet te groot hoofd.
Een groot hoofd behoeft een grote helm,
en een grote helm vlak achter je eigen helm veroorzaakt een turbulentie waar je niet op zit te wachten.
Vooral niet als de vrouw achterop haar kop niet stil kan houden,
want dan gaat je eigen kokosnoot door de windstroom tegengesteld aan de zwier.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw met stevige nekspieren.
Iedere keer dat gebonk van helm tegen helm als je remt,
gaat na verloop van tijd behoorlijk vervelen en vernachelt de lak van je helm.
En die van haar, want een goede achteropzitvrouw heeft natuurlijk een eigen helm.
De ideale achteropzitvrouw is niet al te zwaar.
Ze verlegt anders het zwaartepunt onaangenaan ver naar achter
en dat verstoort de gevoelige gewichtsverdeling van de motorfiets.
In extreme gevallen veroorzaakt dit permanente wheelies,
en in minder extreme gevallen tijdelijk verlies van de stuurcapaciteit.
De ideale achteropzitvrouw is niet al te dik.
Een dik persoon achterop verstoort de a"erodynamisch ideale druppelvorm van de combinatie man/vrouw.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw met niet al te lange benen.
In geval van sportfietsen zitten de voetsteuntjes voor de duo-passagier zo hoog,
dat al te lange stelten van een lenige achteropzitvrouw onvermijdelijk de ellebogen van de bestuurder gaan hinderen,
en daarmee de stuuruitslag beinvloeden, en daarmee het evenwicht.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw gezegend met een riant zitvlak.
Niet alleen omdat je daar 's avonds zo lekker tegen aan kan kruipen,
maar ook omdat een gezonde hoeveelheid vlees voor haar aanmerkelijk kan bijdragen
aan het doorgaans gebrekkige comfort achterop een sportfiets.
De ideale achteropzitvrouw is een vrouw die niet zit te zaniken.
De duoplaats is door sportfietsfabriekanten slechts bedacht om het mannelijke kopers gemakkelijker te maken
de aanschaf van een bepaalde sportfiets te rechtvaardigen.
Geen vervoermiddel, een kameel misschien uitgezonderd, is minder comfortabel voor de passagier dan een sportfiets.
Een verblijf van een uur vereist al een ijzersterke conditie,
al was het maar omdat ze jou goed moet vasthouden.
De ideale achteropzitvrouw is heel mooi zonder verf of anders niet al te ijdel.
En vraagt bij voorkeur ook niet al te veel van de tegenpartij.
Een mannelijke bestuurder ziet er meestal (lees nooit) niet prettig uit als hij onder zijn plastic schaal vandaan komt.
Vrouwen hebben de neiging er aanmerkelijk beter uit te zien.
Het wil echter nogal eens voorkomen dat daar de nodige minuutjes verven en/of f"ohnen aan vooraf zijn gegaan.
Zet een dergelijk persoon een helm op en laat haar drie uur stuk trillen op een buddy.
Als ze dat tenminste al vol houd. Het resultaat laat zich raden;
een kapsel als een bloempot, lipstick als een roze snor onder haar neus,
rode striemen van de helm, een verbrandde nek
en gebroken vingernagels van de handschoenen op de koop toe.
Als jij er al tegen kan, is het wat haar betreft na 'e'en blik in de spiegel voorgoed voorbij.
Maar misschen beter ook, want aan een gestileerde etalagepop heb je toch niks;
je mag er niet eens aan zitten.
Er zijn ook achteropzitvrouwen die alles op de koop toe nemen,
als ze maar mee mogen rossen; de speedfreaks.
Maar die hebben weer als nadeel dat je ze zo weer kwijt bent.
Met name als er een kerel met een nog snellere motor langs komt.
Aldus is de ideale achteropzitvrouw een lichte, niet te lange toch weelderig correct geproportioneerde en beeldschone turnster,
met de bloeddruk van een overleden bejaarde,
het begrip van Moeder Theresa,
het incasseringsvermogen van Rambo (bij voorkeur uit Rambo II),
de vasthoudendheid van een bloedzuiger of teek
en de trouw van een hardnekkige pukkel.
Rest alleen nog de vraag of je dat überhaupt nog achter op de motorfiets wil hebben...
Een epistel uit het clubblaadje van de Haagse Toer Motor Vereniging.
(Wordt vervolgt ?!)
héhé, leuk stuk. Vervolg, vervolg, vervolg...?
Al met al vind ik het niet erg om voor 99% solo te rijden. Hoewel het wel gezellig is met zijn tweeen natuurlijk.
:biggrin:
Comment